Stanisław Żółkiewski (1547–1620) – pradziad ze strony matki. Główny przedstawiciel rodu Żółkiewskich herbu Lubicz wywodzącego się z Mazowsza. Hetman wielki koronny i kanclerz wielki koronny, otoczony sławą bohater wojenny, walczył z sukcesami przeciwko Rosji, Szwecji, Turcji i Tatarom. Zmarł po bitwie pod Cecorą, a jego głowę zatkniętą na pice wysłano sułtanowi. Na jego grobie wyryto słowa: „Niech z kości naszych powstanie mściciel”.
Marek Sobieski (1549/50–1605) – dziad ze strony ojca. Wojewoda lubelski, zaufany dworzanin Stefana Batorego. Ród wywodził się z majątku Sobieska Wola na Lubelszczyźnie, od którego Sobiescy herbu Janina przyjęli swoje nazwisko. Marek, utalentowany strateg, walczył u boku Batorego (Wielkie Łuki, Psków), brał też udział w wyprawie Zamoyskiego do Mołdawii i Wołoszczyzny (za Zygmunta III Wazy). Był znany z wielkiej siły i odwagi oraz krewkiego usposobienia. Dzięki korzystnym mariażom i gromadzeniu majątku wyniósł rodzinę Sobieskich do stanu magnackiego.
Zofia z Żółkiewskich Daniłowiczowa (1590–1634) – babka ze strony matki. Daniłowiczowie herbu Sas wywodzili się z województwa ruskiego. Najstarsza córka hetmana Stanisława Żółkiewskiego, żona wojewody ruskiego Jana. Znana z pobożności – fundowała nie tylko kościoły, ale także cerkwie unickie. Opiekowała się Markiem i Janem – była ich ukochaną babcią. Stojąc na straży pamięci rodu, ufundowała w Żółkwi nagrobek słynnemu ojcu, a także wnukowi Markowi.
Jakub Sobieski (1591–1646) – ojciec. Kasztelan krakowski, wielokrotny poseł, aż cztery razy wybierany na marszałka sejmu.