Wizualnymi wyróżnikami każdego egipskiego króla były regalia (przedmioty zarezerwowane ściśle dla króla i bóstw) oraz sposób ukazania jego osoby – jako większej niż innych ludzi, w specyficznych scenach (np. w towarzystwie bogów) i pozach (np. dominującego nad wrogiem). Większość tych elementów wykształciła się już we wczesnym okresie historii Egiptu i była używana konsekwentnie aż po Okres Ptolemejski. Nie stosowano natomiast flag ani herbów, nie było barw zastrzeżonych wyłącznie dla władcy.
Najważniejszym elementem identyfikującym konkretnego władcę były jego imiona, występujące np. na cennych przedmiotach i pieczęciach, jak też jako podpisy do przedstawień. Wizerunek króla nie musiał być realistyczny, więc zastąpienie imienia innym oznaczało zmianę tożsamości postaci. Podstawowe elementy ubioru, jak szaty i biżuteria, zmieniały się wraz z obowiązującą modą i mogły być identyczne z tymi używanymi przez możnych w danej epoce.
Ponieważ w Egipcie tekst i obraz pozostawały w ścisłej relacji, niemal wszystkie regalia mają swoje znaki hieroglificzne, często oznaczające nie tylko sam przedmiot, ale i niesione przez niego znaczenie.
Korony i nakrycia głowy
Żadna z królewskich koron nie zachowała się do naszych czasów, więc nie wiadomo, z jakich materiałów były wykonane, czy były ciężkie i gdzie je przechowywano. Wydaje się prawdopodobne, że przechodziły z pokolenia na pokolenie. Poniżej wymieniono tylko najważniejsze.
1. Biała Korona Hedżet – symbolizowała Górny Egipt. Jest znana już z Palety Narmera (płytka z łupku, z Okresu Wczesnodynastycznego, ok. 3000–2920 p.n.e., przedstawiająca triumf króla Narmera) i pozostała w użyciu jako jedna z najczęściej przedstawianych. Przypominała kształtem kręgiel i nie miała żadnych zdobień.