Meni/Menes (ok. 3000 r. p.n.e., I dynastia, Okres Wczesnodynastyczny)
Meni (Ten, który trwa) – tym imieniem Egipcjanie z czasów Nowego Państwa określali pierwszego władcę Egiptu, który w źródłach greckich występuje najczęściej jako Menes. Imię to nie pojawia się jednak na zabytkach z czasów przełomu dynastii 0 i I dynastii, dlatego badacze spierają się o to, którego z wczesnych królów należy identyfikować z owym Menesem. Paleta Narmera, kamienna płyta z reliefami, jest często interpretowana jako przedstawienie zjednoczenia Egiptu, stąd wielu uczonych uznaje, że pod imieniem Menesa kryje się właśnie Narmer. Inni badacze zwracają uwagę na to, iż tradycja grecka przypisuje Menesowi założenie miasta Memfis, a najstarsze pozostałości odkryte na miejscu pochodzą z czasów króla Aha, następcy Narmera. Możliwe jednak, że na poły mitycznemu Meniemu/Menesowi przypisano osiągnięcia kilku wczesnych królów. Według Manethona z Sebennytos, egipskiego kapłana z III w. p.n.e., który spisał historię swego kraju, Menes miał zginąć za sprawą hipopotama – wydaje się, że legenda ta opisuje nie tyle śmierć, ile raczej ubóstwienie pierwszego władcy, ze względu na związki hipopotama z ideą zmartwychwstania.
Neczerichet/Dżeser (ok. 2686–2667 p.n.e., III dynastia, Stare Państwo)
Takie imię nosił pierwszy władca III dynastii, któremu zawdzięczamy powstanie Piramidy Schodkowej w Sakkarze, a którego, ze względu na wybitne osiągnięcia, starożytni Egipcjanie w czasach Średniego Państwa zaczęli określać mianem Dżesera (Świętego). Z Neczerichetem nierozerwalnie związana jest postać jego architekta i wysokiego dostojnika Imhotepa, odpowiedzialnego za budowę zespołu Piramidy Schodkowej. Jako arcykapłan boga słońca w Heliopolis, Imhotep posiadał głęboką wiedzę, która pozwoliła mu zaprojektować monument nie tylko przytłaczający swym ogromem, lecz także spełniający istotne funkcje religijne, co miało zapewnić władcy odrodzenie do nowego życia w zaświatach.