Kombinacja znaków. Wprowadzenie tradycyjnego chińskiego kalendarza przypisuje się mitycznemu Cesarzowi Żółtemu. Gdy Chińczycy poznali chrześcijański kalendarz typu linearnego, wyliczono, że nastąpiło to w 2637 r. p.n.e. Rok ma 12 miesięcy po 29 lub 30 dni. W latach przestępnych dodaje się trzynasty miesiąc. Tradycyjnie zamiast tygodnia stosowano podział na dekady (choć w niektórych okresach historycznych wydzielano okresy po 8 lub 9 dni).
Nazwę każdego roku tworzy się przez kombinację dwóch znaków: pięciu Pni Niebiańskich reprezentowanych przez pięć żywiołów (woda, ziemia, drewno, ogień, metal – każdy z nich w wariancie Ying lub Yang) oraz dwunastu Gałęzi Ziemskich (które używane są także do określania dwunastu pór doby). Daje to sześćdziesiąt możliwości i tyle właśnie lat ma jeden cykl kalendarza. Ok. 2 tys. lat temu zaczęto też przypisywać Gałęziom zwierzęta tzw. chińskiego zodiaku. Stąd powszechny zwyczaj określania roku nazwą zwierzęcia w krótszym, dwunastoletnim cyklu. Obecny cykl sześćdziesięcioletni rozpoczął się 2 lutego 1984 r. 23 stycznia 2012 r. zaczął się 29 rok 78 cyklu, formalnie określany jako rok renchen (dziewiąty pień, piąta gałąź). Najczęściej nazywa się go rokiem smoka, żywiołu wody pierwiastka Yin.
Obecny dwunastoletni cykl zwierzęcy:
鼠 – shu, rok szczura: 4 lutego 2008 r. – 4 lutego 2009 r.
牛 – niu, rok bawołu: 26 stycznia 2009 r. – 13 lutego 2010 r.
虎 – hu, rok tygrysa: 14 lutego 2010 r. – 2 lutego 2011 r.
兔 – tu, rok zająca: 3 lutego 2011 r. – 22 stycznia 2012 r.