Polityka o historii. Odc. 56
Kim byli pierwsi chrześcijanie i czy rzucano ich lwom na pożarcie. Opowiada prof. Robert Wiśniewski
W najnowszym odcinku podkastu „Polityka o historii” prof. Robert Wiśniewski, historyk z Uniwersytetu Warszawskiego i autor książki „Chrześcijanie pierwszych wieków. Wierni, biskupi, eremici”, opowiada o fenomenie początków chrześcijaństwa.
Wiedza o początkach chrześcijaństwa i pierwszych wyznawcach tej religii jest niezwykle schematyczna i wiele krąży na jej temat mitów, które powstały w czasach, gdy chrześcijaństwo stało się religią dominującą. Tymczasem badacze historii Kościoła od lat starają się zrozumieć, jak wyglądał fenomen rozprzestrzeniania się w basenie Morza Śródziemnego tej małej sekty żydowskiej, przedstawiając trochę inną wizję niż ta ogólnie przyjęta.
Prof. Wiśniewski ukazuje chrześcijan jako dzieci antyku. Byli to ruchliwi, często bardzo przedsiębiorczy mieszkańcy miast, którzy przemieszczali się głównie w obrębie cesarstwa wschodniego. Pierwsi prezbiterzy gmin chrześcijańskich zajmowali się duszpasterstwem niejako po godzinach pracy, jak św. Paweł, który szył i sprzedawał namioty. Tworzenie się Kościoła i doktryny w pierwszych wiekach jest trudne do prześledzenia, ale wiadomo, że w pierwszych wiekach dominującym językiem była greka, a nie łacina, kobiety rządziły gminami, a chrześcijanie nie byli prześladowani aż tak straszliwie, jak to przedstawiono później, i nigdy nie chowali się w rzymskich katakumbach.
Z prof. Robertem Wiśniewskim rozmawia Agnieszka Krzemińska.
Ten odcinek podkastu towarzyszy wznowieniu Pomocnika Historycznego zatytułowanego „Ziemskie dzieje Kościoła”.
***
Dziękujemy, że słuchasz naszych podkastów. Powstają one dzięki wsparciu cyfrowych prenumeratorów. Ciesz się dostępem do wszystkich, także specjalnych materiałów „Polityki”, i dołącz do grona prenumeratorów Polityka.pl.