W związku z artykułem „Koncern życzeń” Adama Grzeszaka (POLITYKA 22) Grupa Kapitałowa PGNiG przesłała nam poniższy komentarz.
Nie jest prawdą, że PGNiG zwykle kupuje 1,5 mld m sześc. rosyjskiego gazu ponad minimalny wolumen wynikający z klauzuli take or pay przewidzianej w kontrakcie jamalskim. Wolumen nadwyżki był różny w poszczególnych latach. Niemniej, w latach 2015–20 PGNiG ani razu nie kupiło całego rocznego wolumenu dostaw przewidzianego w kontrakcie jamalskim, a średnioroczne zakupy gazu w ramach kontraktu jamalskiego wynosiły w tym czasie ok. 87 proc. rocznej ilości kontraktowej.
Nie jest prawdą, że z własnego wydobycia gazu ziemnego GK PGNiG na Norweskim Szelfie Kontynentalnym „może uzbierać 1 mld m sześc., może nieco więcej”. W rzeczywistości, po realizacji – ogłoszonej w marcu br. – transakcji nabycia wszystkich aktywów spółki lNEOS E&P Norge, PGNiG Upstream Norway z GK PGNiG będzie wydobywać w Norwegii ok. 2,5 mld m sześc. gazu ziemnego rocznie. Dzięki temu zakupowi w 2027 r. wolumen własnego wydobycia gazu przez PGNiG w Norwegii może sięgnąć nawet ok. 4 mld m sześc. Przy okazji chcemy zwrócić uwagę, że już teraz GK PGNiG ma zabezpieczone dostawy gazu do gazociągu Baltic Pipe w ilości stanowiącej ponad połowę przepustowości zarezerwowanej przez PGNiG. Oprócz wydobycia własnego na Norweskim Szelfie Kontynentalnym paliwo będzie pochodzić nie tylko od duńskiego Ørsted (w ilości ponad miliard metrów sześc. rocznie), ale także od innych kontrahentów. Rozmowy z kolejnymi potencjalnymi dostawcami są w zaawansowanej fazie.
Nie jest prawdą, że Paweł Majewski, Prezes Zarządu PGNiG SA, kiedykolwiek stwierdził, że „bez rosyjskiego gazu będzie nam trudno”, i nigdy nie deklarował, że po zakończeniu obecnie obowiązującego kontraktu jamalskiego PGNiG zamierza kupować rosyjski gaz w ciągu tej i następnej dekady.