W jakich miastach powinien żyć człowiek w przyszłości?

67. W jakich miastach powinien żyć człowiek w przyszłości?

3 sierpnia 2021

Tak mogłoby wyglądać „miasto przyszłości” (wizualizacja). Shutterstock

Hasło „miasta przyszłości” wywołuje skojarzenia z wizjami i projektami miast doskonałych. Opisują je niezliczone traktaty i nie brakuje prób ich realizacji. Brasília, stolica Brazylii, renesansowy Zamość, socjalistyczne Tychy i Nowa Huta czy Auroville, są urbanistycznym wyrazem filozofii społecznych i ideologii swoich czasów poddanych konfrontacji z materią rzeczywistości. W rezultacie powstawały miasta realne, odbiegające od pierwotnych założeń, stając się często zaprzeczeniem pierwotnej idei. Doskonała według planu Brasília zaprojektowana przez Oscara Niemeyera i Lúcio Costę jest miastem nie do życia, swą materialną tkanką stawiając opór wszelkim przejawom społecznej spontaniczności.

Mimo tego doświadczenia Korea Południowa realizuje analogiczny projekt, budując miasto Sejong, które ma przejąć od Seulu funkcje administracyjnej stolicy kraju. Nową metropolię zamieszkiwać będzie pół miliona mieszkańców, a miasto budowane jest według najnowszych reguł zgodności z koncepcją technologicznego, przyjaznego środowisku smart city. Czy Sejong będzie równie przyjazne dla mieszkańców? Czy też upodobni się do Brasílii?

Dziś coraz pilniejsze staje się pogodzenie dwóch globalnych trendów: przyspieszającej urbanizacji sprzężonej z przyrostem demograficznym oraz kryzysu klimatyczno-ekologicznego. W 2050 r. 70 proc. ludzi na Ziemi zamieszkiwać będzie miasta, w tej chwili odsetek ten przekracza nieco 50 proc. Na miasta będzie przypadać 90 proc. przyrostu demograficznego, będą one też odpowiedzialne za 75 proc. emisji dwutlenku węgla i zużycie 75 proc. energii. Czy zatem mogą być ekologiczne i zgodne z zasadami trwałego rozwoju?

Owszem, o ile będą rozwijane zgodnie z następującymi regułami:

1. Prymatu transportu publicznego nad prywatnym.

Niezbędnik Inteligenta „100 pytań do nauki” (100185) z dnia 02.08.2021; Człowiek; s. 86

Oryginalny tytuł tekstu: "W jakich miastach powinien żyć człowiek w przyszłości?"

Edwin Bendyk

Pisarz, publicysta, prezes Fundacji Batorego. Zajmuje się tematyką cywilizacyjną (modernizacja, cyfrowa rewolucja, ekologia). Autor książek „Zatruta studnia. Rzecz o władzy i wolności” (2002), „Antymatrix. Człowiek w labiryncie sieci” (2004), „Miłość, wojna, rewolucja. Szkice na czas kryzysu” (2009), „Bunt w sieci” (2012), „Jak żyć w świecie, który oszalał” (2014, wspólnie z Jackiem Santorskim i Witoldem Orłowskim). W 2020 r. ukazała się książka „W Polsce, czyli wszędzie”. Bendyk prowadzi popularnego bloga „Antymatrix II. Z dziennika kogniwojażera”. Jest wykładowcą akademickim, szefem Centrum Badań nad Przyszłością w Collegium Civitas, członkiem Polskiego PEN Clubu oraz European Council on Foreign Relations. Dziennikarz działu Nauka/projektpulsar.pl.