Droga na nowo, czyli jak zauważyć swoje uzależnienie i sobie z nim poradzić
Pokonać nałóg. Co zrobić, żeby wyjść na prostą?
Artykuł ukazał się w „Ja My Oni” tom 37. „Nałogi, natręctwa, manie”. Poradnik dostępny w Polityce Cyfrowej i w naszym sklepie internetowym.
***
AGNIESZKA MAZURCZYK: – Wieczorem odprężam się po pracy lampką wina, w weekendy dla poprawienia nastroju idę na zakupy i oglądam seriale. Jestem od czegoś uzależniona?
JACEK SĘDKIEWICZ: – Odpowiem przykładem. Kilka lat temu na terapię zgłosiła się pewna pani. Pracowała jako główna księgowa w dużej firmie: funkcjonuje, jest spełniona zawodowo, życiowo, ma dorosłe już dzieci, niedługo będzie miała wnuki. Tylko wieczorem dla rozluźnienia codziennie piła wino, dobre, markowe i w hurtowych ilościach. Ale nikt jej nigdy nie mówił, że za dużo pije, a ona sama dobrze się czuła. Generalnie więc nie było problemu. W końcu ta kobieta zauważyła, że zlecane przez nią przelewy bank od jakiegoś czasu odrzuca, ponieważ jej podpis na przelewach nie pokrywa się z tym ze wzornika. Po prostu jednym ze skutków jej picia było to, że zbyt mocno trzęsły jej się ręce.
Słowem: wyznacznikiem uzależnienia jest to, czy i jak dana czynność wpływa na nasze życie.
Wszystko, co robimy, na nie wpływa.
Zgoda. I w dzisiejszym świecie można uzależnić się od wszystkiego; od alkoholu, zakupów, hazardu, a nawet idei i chodzenia na demonstracje. Ale jeśli po demonstracji człowiek wraca do domu i zastanawia się nad tym, co to mu dało, jakoś wartościuje sobie to, w czym uczestniczył, to wszystko jest w porządku.