Finlandia w 1991 r. miała jeszcze przed sobą wielką recesję i kryzys gospodarczy wywołany upadkiem Związku Radzieckiego, głównego partnera handlowego. Była już jednak gotowa do technologicznego skoku, od lat 70. inwestując, podobnie jak inne państwa skandynawskie, w informatykę, sieci komputerowe i telekomunikację. Od 1984 r. działała akademicka sieć komputerowa Funet, łącząca ośrodki badawcze kraju. W 1988 r. Jarkko Oikarinen z uniwersytetu w Oulu wynalazł IRC (Internet Relay Chat), pierwszy na świecie system umożliwiający prowadzenie w Internecie pisemnych konwersacji podobnie jak w dzisiejszych komunikatorach.
Jednym z gorących miejsc-wylęgarni innowacji stała się politechnika helsińska. Wśród studentów-hakerów, szukających ambitnych wyzwań informatycznych, był Linus Torvalds, który w 1991 r. stał się szczęśliwym posiadaczem komputera PC 386. Młody Fin, niezadowolony zarówno z systemu operacyjnego DOS, w jaki wyposażona była maszyna, jak i z kolejek do dużych komputerów uczelnianych, postanowił podrasować swoją maszynę wyposażając ją w poważny system operacyjny. Synonimem technologicznej powagi był Unix, system operacyjny stosowany na dużych komputerach wykorzystywanych przez naukowców.
Torvalds zainspirował się szczególną wersją Uniksa o nazwie Minix, stworzoną przez Andrew Tanenbauma jako oprogramowanie do nauki teorii systemów operacyjnych. Do września 1991 r. w wyniku studenckich prac nad oprogramowaniem powstał rdzeń nowego systemu operacyjnego. Mentor Torvaldsa – Ari Lemmke – umieścił oprogramowanie w sieci Funet pod nazwą Linux. Każdy mógł je pobrać za darmo i robić z nim, co zechce. Torvalds liczył, że niedoskonałe jeszcze oprogramowanie będzie wyzwaniem dla innych hakerów chcących pokazać, co potrafią, wytykając słabości i proponując poprawki usprawniające system.