Zamieszczamy fragmenty uchwały XV Walnego Zgromadzenia Izby Wydawców Prasy z 23 kwietnia 2007 r. w sprawie przypadków naruszania wolności słowa przez funkcjonariuszy prokuratury i służb specjalnych.
XV Walne Zgromadzenie Izby Wydawców Prasy wyraża niepokój i protest związany z kolejnymi przypadkami wzywania dziennikarzy przez prokuratury oraz Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego do składania zeznań w sprawach, które były przedmiotem ich publikacji. Uważamy, że dziennikarz nie powinien być świadkiem w sprawach, co do których wiedzę powziął w ramach wykonywanych obowiązków dziennikarskich. (...)
Dziennikarz – taka jest misja tego zawodu określona i chroniona normami konstytucyjnymi oraz prawem prasowym – zbiera informacje w celu publikacji, nie zaś wspomagania czy wyręczania organów ścigania. Przebieg i wyniki tzw. dochodzeń czy śledztw dziennikarskich, mimo zbieżności potocznej nazwy, nie mogą być traktowane jako użyteczne ułatwienie w śledztwach prowadzonych przez prokuratury czy ABW. Rola mediów i organów wymiaru sprawiedliwości jest tu całkowicie odrębna.
Chcemy także zwrócić uwagę, że kodeksy etyki dziennikarzy, a także Kodeks Dobrych Praktyk Wydawców Prasy jednoznacznie zabraniają dziennikarzom występowania w roli informatorów. (...)
Na tle poważnych zagrożeń dla wolności słowa, które powyżej zasygnalizowaliśmy – jest także uciążliwość samej praktyki wzywania dziennikarzy na świadków do różnych prokuratur w całej Polsce. Może to być traktowane zasadnie jako swoista szykana wobec redakcji i dziennikarzy zajmujących się sprawami, które są lub mogą być przedmiotem zainteresowania prasy, a w perspektywie czasu także organów wymiaru sprawiedliwości. Może to poważnie osłabiać kontrolne funkcje prasy. Dziennikarz musi mieć pewność, iż w związku ze swoją pracą zawodową nie będzie wzywany przez organa śledcze i nakłaniany do naruszania prawa i etyki zawodowej, bo tak interpretujemy wymuszanie na dziennikarzach zeznań wykraczających poza opublikowany materiał.