Archiwum Polityki

Straż Nocna

Straż Nocną” Timura Bekmambetowa obejrzało w Rosji kilka milionów widzów, a wpływy z rozpowszechniania tego filmu osiągnęły bajeczny poziom ponad 16 mln dol. Stawia to dwugodzinne kino akcji w stylu fantasy, o odwiecznej walce sił ciemności i światła, w rzędzie największych sensacji sezonu i to nie tylko w Rosji. Filmem Bekmambetowa – reklamowanym jako połączenie wyrafinowanej estetyki Tarkowskiego z „Matrixem” Wachowskich – zainteresowali się już Amerykanie, którzy zajęli się jego światową dystrybucją i zamierzają nawet sfinansować trzecią część planowanej trylogii. Zawiła akcja „Straży Nocnej” nawiązuje m.in. do średniowiecznej legendy o klątwie rzuconej na nieposłuszną dziewicę, przynoszącej wszystkim nieszczęście. Z podobnym przekleństwem muszą sobie dać radę mieszkańcy współczesnej Moskwy, którymi opiekują się tajemniczy wysłannicy dwóch przeciwstawnych mocy. W skład tytułowej Straży Nocnej wchodzą obrońcy świata dobra, którzy w ciągu dnia grzecznie zajmują się biznesem, a po zmroku z determinacją ścigają swoich przeciwników. Są nimi przedstawiciele Straży Dziennej, czyli ukryte w ludzkiej skórze wampiry, czarownice i inne demoniczne postaci znane z mitów i bajek. Szaleńcze powodzenie „Straż Nocna” zawdzięcza nie tylko zaskakująco sprawnej realizacji (w tworzenie efektów specjalnych było zaangażowanych ponad 40 rosyjskich firm komputerowych), ale również sprytnemu połączeniu świata magicznego z niemodną brzydotą sowiecko-rosyjskiej rzeczywistości.

Janusz Wróblewski

Polityka 41.2005 (2525) z dnia 15.10.2005; Kultura; s. 59
Reklama