Czterdziestoletni John Allen należy do pokolenia dzieci Soboru Watykańskiego II, najważniejszego wydarzenia w najnowszej historii Kościoła katolickiego. „Nigdy nie nauczyłem się na pamięć katechizmu, nigdy nie uczestniczyłem we mszy odprawianej po łacinie, nigdy nie gromadziłem odpustów ani nie tańczyłem z partnerką z balonikiem pomiędzy nami, żeby zrobić miejsce dla Ducha Świętego – pisze o sobie. – Przeciwnie, dorastałem, czytając »Chrystusa wśród nas« i oglądając »Jesus Christ Superstar« na lekcjach religii, a w niedzielę chodziłem na mszę o godzinie 11.30”.
Kiedy Allen, dziś watykański korespondent liberalnego amerykańskiego tygodnika katolickiego „The National Catholic Reporter”, dorastał, bohater jego znakomitej książki, dziś papież Benedykt XVI, rządził już „pancerną” ręką kluczowym urzędem kościelnym – Kongregacją Nauki Wiary. Joseph Ratzinger należał do najbardziej wpływowych teologów soborowych – był jednym z „ojców” pokolenia Allena. I tę biografię papieża Ratzingera pióra Allena moża czytać jak dyskusję syna z ojcem, co czyni lekturę pasjonującą.
Jest to naturalnie spór w rodzinie: „Pragnąłbym – wyznaje Amerykanin – żeby Joseph Ratzinger podjął taki sam wysiłek intelektualny i egzystencjalny dla zrozumienia katolicyzmu, w którym się wychowywałem, jaki ja podjąłem, by zrozumieć katolicyzm, którego obronie poświęcił ostatnie dwadzieścia lat). Przyjęta metoda dyskusji – bogata i żywa opowieść biograficzna przepleciona wnikliwym komentarzem – daje doskonały efekt, choć wymaga dużego skupienia. Czytelnik poznaje nie tylko szczegóły i anegdoty, lecz także pogłębione tło kościelnej i intelektualnej kariery Ratzingera.