Kawałek mojego dzieciństwa

(...) Raport Barbary Pietkiewicz [art. „Pożegnanie z bękartem”, POLITYKA 8] jako historyczna, społeczna i moralna konfrontacja z tematem nieślubnych polskich dzieci – dotyczy i mnie, nieślubnego dziecka z lat 60. Dzięki odwadze mojej mamy, która zdecydowała się mając 19 lat mnie urodzić, pomimo że właściwie jeszcze nie czas było i tolerancji dla panny z dzieckiem prawie żadnej, i ja przeżyłam dzień swoich urodzin. Dziękuję mojej mamie za dar życia i za tę świadomość, że choć byłam nieślubnym dzieckiem, to od początku kochanym i chcianym przez mamę, bo mama wystarczy.

Małgorzata,

Berlin