Z zaciekawieniem przeczytałem tekst red. Adama Szostkiewicza dotyczący głośnej sprawy udzielania komunii świętej na rękę [art. „Na rękę czy nie?”, POLITYKA 11]. Chciałbym podkreślić, że w największym w Polsce Kościele protestanckim – Kościele ewangelicko-augsburskim (luterańskim) Wieczerza Pańska jest obok zwiastowania Słowa Bożego poprzez liturgię i kazanie drugim punktem kulminacyjnym luterańskiego nabożeństwa. We wszystkich parafiach luterańskich w Polsce (i w większości Kościołów luterańskich na zachodzie Europy) komunia święta pod dwiema postaciami (chleba i wina) przyjmowana jest na klęczkach i zazwyczaj do ust. Niektórzy wierni, jeśli pragną, mogą przyjmować Eucharystię również na rękę bez konieczności wydawania jakichkolwiek dekretów ze strony Synodu Kościoła, biskupa diecezjalnego lub Konferencji Biskupów KEA. Zgodnie z nauką Kościoła luterańskiego, komunia święta nie jest wyłącznie „symboliczna.” Luteranie, podobnie jak rzymscy katolicy, prawosławni i starokatolicy, wierzą w cielesną obecność Jezusa Chrystusa w Wieczerzy Świętej, podkreślając jednoczesne współistnienie chleba i Ciała, wina i Krwi Pańskiej na wzór dwóch oddzielnych, ale nie pomieszanych natur Chrystusa, prawdziwego Człowieka i Boga.
Dariusz Bruncz
Ekumeniczna Agencja Informacyjna Ekumenizm.pl, Łódź