O Paszportach zaczynamy w dziale kultury myśleć już po wakacjach, zazwyczaj wpadamy wtedy w stan lekkiego przerażenia. Dwa, może trzy nazwiska kandydatów do nagrody mamy zawsze, ale co z resztą? Nadchodzi jesień, na festiwalu w Gdyni pokazują się najnowsze filmy, do księgarń trafia wiele książek, życie kulturalne nabiera przyspieszenia i wówczas okazuje się, że kandydatów jest całkiem sporo. Podobnie było w minionym roku. Zdradzając nieco tajemnice obrad naszej redakcyjnej Kapituły, ujawnię, że w kilku dziedzinach mieliśmy wręcz nadmiar mocnych kandydatów, a ostateczne wybory poprzedziły długotrwałe i wyczerpujące debaty.
Na przykład literatura: kto powinien zwyciężyć tym razem, Mariusz Sieniewicz czy Michał Witkowski, obaj po raz trzeci nominowani, czy nowicjusz w tym towarzystwie – Hubert Klimko-Dobrzaniecki, pisarz z ciekawym życiorysem i niemniej interesującym dorobkiem? Podobny kłopot bogactwa był w branży filmowej: wyróżniający się aktor, błyskotliwy debiutant w fabule czy kontrowersyjny dokumentalista? Nawet z muzyką popularną nie poszło nam łatwo.
Nominowanym, którzy nie dostali w tym roku naszych nagród, obiecujemy, że ze szczególną uwagą będziemy śledzić ich nowe dokonania. Za rok kolejne rozdanie.
A teraz przyjrzyjmy się szóstce laureatów 15 jubileuszowej edycji Paszportów. Średnia wieku wynosi tym razem 34 lata: najstarszy jest Krzysztof Grabaż Grabowski (42 lata); najmłodszy zaś 30-letni dyrygent Łukasz Borowicz, ale tylko o rok starsi są reżyserzy Michał Zadara i Łukasz Palkowski, a o dwa lata pisarz Michał Witkowski. Wprawdzie większość z nich mieszka w Warszawie, lecz niektórzy pochodzą z innych stron Polski (Michał Witkowski urodził się we Wrocławiu, Krzysztof Grabaż Grabowski w Pile, Joanna Rajkowska w Bydgoszczy).
W naszym symbolicznym Paszporcie jest rubryka „znaki szczególne”, do której wszystkim nagrodzonym wpisujemy „talent”.