Łódzki desant na Warszawę rozpoczął się u progu III RP i trwa do dzisiaj. Prof. Cezary Józefiak uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu jako doradca ekonomiczny „S”. Wybrany w czerwcu 1989 r. do Senatu, został przewodniczącym komisji gospodarki narodowej. To jemu trzy miesiące później Tadeusz Mazowiecki zaproponował tekę wicepremiera odpowiedzialnego za gospodarkę. Profesor zaangażowany w prace senackiej komisji odmówił, rekomendując na to stanowisko Leszka Balcerowicza. W l. 1990–1992 był dyrektorem Instytutu Nauk Ekonomicznych PAN, a następnie dwie kadencje przewodniczącym Komitetu Nauk Ekonomicznych PAN. Cezary Józefiak był członkiem Rady Polityki Pieniężnej i kierownikiem Zakładu Teorii Wzrostu Gospodarczego na UŁ.
Kiedy w 1990 r. powołano Urząd Antymonopolowy, jego pierwszą szefową została doc. Anna Fornalczyk z Katedry Ekonomii UŁ. Z funkcji tej zrezygnowała w 1995 r., za rządów Waldemara Pawlaka, bo, jak sama mówi, nie miało to wówczas sensu. Wcześnie wzeszła też w Warszawie kolejna gwiazda importowana z Łodzi. W 1993 r. prof. Marek Belka przejął po prof. Józefiaku dyrekcję Instytutu Nauk Ekonomicznych PAN, a po trzech latach został ministrem finansów w rządzie Włodzimierza Cimoszewicza. Od 1996 r. kieruje zespołem doradców ekonomicznych Aleksandra Kwaśniewskiego. Prof. Belka zapewnia, że z prezydentem nie łączyły go wcześniej żadne układy. Spotkał go po raz pierwszy w dniu, w którym ten zaproponował mu funkcję doradcy.
Desant zasilili też z powodzeniem łódzcy adiunkci. Pierwszy z nich zadebiutował i kontynuuje karierę w wielkim, iście europejskim stylu. Doktor Jacek Saryusz-Wolski, w l. 1991–1996 pełnomocnik rządu ds. integracji europejskiej, negocjator Układu Stowarzyszeniowego z UE i przewodniczący Komitetu Stowarzyszenia Polska-UE, główny doradca premiera Buzka w materii integracyjnej, a od kwietnia sekretarz Komitetu Integracji Europejskiej oraz sekretarz stanu i szef KIE, zasłużenie uchodzi za superfachowca od wprowadzania nas do zjednoczonej Europy.