Wystawa prac Pawła Borowskiego „BUY OR DIE. Supermarket” w warszawskiej Galerii Zachęta dowodzi, że 10 lat wolnego rynku wystarczy, by zjawiska takie jak niepohamowana konsumpcja, szał kupowania i napędzająca to wszystko reklama stały się gotowym tematem dla artysty. Co prawda znikomy odsetek naszych rodaków kwalifikowałby się do miana społeczeństwa dobrobytu, ale większość już wie, czym jest kultura supermarketu. Borowski (pseudonim Boro) potraktował rzecz z ironiczną zjadliwością, ale też z wyrazistym poczuciem czarnego humoru.
Eksponaty w rodzaju wazeliniarza biurowego w nerwowym sosie, proszku do prania mózgu czy kiełbasy nieśmiertelności, która zawiera Nagrodę Nobla, Fotel Prezydencki i Złotą Palmę z Cannes sprytnie kierują uwagę na oczywisty skutek poddania się reklamowej perswazji, czyli na konformizm. Śmieszne atrapy produktów, komiksowa ekspresja plakatów, parodie sloganów reklamowych utrzymane są przeważnie w tonie komicznym, ale kiedy czytamy hasło „osoby umieszczane na banknotach nie żyją” albo dowiadujemy się, że „prawdziwy supermarket jest wszędzie”, przychodzi refleksja raczej ponura. Wystawa urodzonego w 1973 r. Pawła Borowskiego ma charakter niewątpliwie kontestacyjny. Paradoksem wydaje się natomiast fakt, że „Boro” jest na co dzień pracownikiem agencji reklamowej. Może to jednak paradoks pozorny, w końcu jednym z najbardziej radykalnych krytyków reklamy jest przecież słynny Oliviero Toscani, do niedawna główny pomysłodawca kampanii reklamowych Benettona. M.P.
[dla koneserów]
[dla najbardziej wytrwałych]
[dla mało wymagających]