Janusz Sanocki był już kilkakrotnie bohaterem mediów. Głośny był jego konflikt z marszałek Senatu Alicją Grześkowiak, która wyjechała z Nysy nie kończąc uroczystego obiadu, gdy burmistrz zapytał, dlaczego AWS zdradziła ideały prawicy. Jeszcze większym echem odbiła się zarządzona przez burmistrza zbiórka pieniędzy, konkurencyjna wobec Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy Owsiaka (– On używa języka kryminalistów – mówił burmistrz).
Ryszard Rogowski nie ma równie barwnej przeszłości. Uczył wf w nyskiej podstawówce, niewiele brakuje mu do nauczycielskiej emerytury. W latach 1991– 1994 był radnym, potem znów nauczycielem.
Bezczelny, świetny mówca
Sanocki i Rogowski wsiedli na karuzelę władzy w 1998 r. i przez prawie trzy lata rządzili Nysą wspólnie. Wybory w 1998 r. wygrał co prawda SLD, zdobywając 13 mandatów w 36-osobowej radzie, ale prawicowa Liga Nyska (9 mandatów), AWS (8), PSL (4) i UW (2) najpierw wspólnie odsunęły lewicę od władzy, a następnie się tą władzą podzieliły. Sanocki jako lider Ligi został burmistrzem, Rogowski jako lider AWS – przewodniczącym Rady.
Szef SLD w powiecie nyskim Leszek Wierzchowiec uważa, że Sanockiego do sprawowania władzy predestynują trzy rzeczy: dysponuje jedyną w mieście gazetą, jest świetnym mówcą i jest bezczelny. Tygodnik „Nowiny Nyskie” jest wydawany przez Nyskie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne. W 1993 r., tuż przed wyborami w NTSK, Sanocki wraz z kolegami z Ligi zapisał się do Towarzystwa. Mieli większość, zdobyli władzę i redakcję. – Owszem, przejęliśmy NTSK, żeby mieć gazetę – potwierdza Sanocki.
Od tamtej pory „Nowiny” zwiększyły objętość z 8 stron do 48, nakład z 4 do 9 tys., rozchodzą się nawet poza granicami powiatu nyskiego, wypchnęły kolejno z rynku trzy konkurencyjne tygodniki i zajmują się promowaniem partii Sanockiego.