Organizatorzy katowickiego Biennale Sztuki „Wobec wartości” postanowili odpowiedzieć w tym roku na pytanie – jaki jest obraz śmierci we współczesnej sztuce polskiej. Pytanie to jest niebagatelne, zważywszy, iż ostatnimi czasy dość dokładnie przedstawiono nam staropolskie obyczaje pogrzebowe i liczne wyobrażenia śmierci w rodzimej sztuce dawnej. Na wystawie „Oblicza śmierci” w BWA w Katowicach prezentowane są prace 15 czołowych polskich artystów, m.in. Tadeusza Kantora, Mirosława Bałki, Jerzego Nowosielskiego, Aliny Szapocznikow, Andrzeja Wróblewskiego. Twórcy wystawy podkreślają, że nie ma ona charakteru encyklopedycznego. Nie interesowało ich zgromadzenie i udokumentowanie wszystkich prac o tematyce eschatologicznej. Zamiast tego na wystawie starano się pokazać prace, które odnoszą się do siebie nawzajem. Są prace jednego z najmłodszych artystów Mirosława Bałki, ale jest też „Umarła klasa” Tadeusza Kantora. Poprzez ikony Nowosielskiego, katolickie obrazy Brzozowskiego i osadzone w tradycji judaizmu prace Jonasza Sterna odbywa się spotkanie trzech wielkich religii. Nie zabrakło też motywów wojennych (Wróblewski), choroby i przemijania (Szapocznikow, Andrzej Pawłowski). Bardzo ciekawe są prace odwołujące się do staropolskiego obrządku pogrzebowego. Tomasz Struk jest autorem obrazów stanowiących współczesną wersję portretu trumiennego, natomiast Marek Rogulski-Rogulus tworzy wariacje na temat barokowych nagrobków. A. Gr.
[dla koneserów]
[dla najbardziej wytrwałych]
[dla mało wymagających]