Rzut karny przeciw Brazylii i dwa karne wbite Danii wstrząsnęły Mondialem ´98. Wszyscy dziś mówią o sędziach. Niewielka posiadłość Gressy pod Paryżem przy-pomina twierdzę. Trzy kordony ochroniarzy i policjantów skutecznie uniemożliwiają dostęp wścibskim fotoreporterom. Od 4 czerwca skoszarowano tu wszystkich sę-dziów Mondialu. "Żyjemy jak w złotej klatce" - powiedział mi przez telefon (zastrzeżony dla FIFA) reprezentant polskiej, piłkarskiej Temidy we Francji, opolanin Ryszard Wójcik.
Dni w Gressy są monotonne i nerwowe. Monotonne, ponieważ po śniadaniu zawsze jest rozruch, po nim 2 godziny analizy meczów na wideo, krótka przerwa na obiad i odpoczynek, popołudniowy trening, ponownie oglądanie błędów kolegów, którzy sędziowali mecze poprzedniego dnia. Powodem do zdenerwowania jest oczywiście czekający każdego arbitra mecz. Na razie obowiązywała zasada: jeden sędzia - jedno spotkanie. Schody zaczną się niebawem, gdy kierownictwo FIFA podejmie decyzje, kogo odesłać do domu, a komu przyznać nowe, na pewno trudniejsze zadanie. To najtrudniejsza chwila w karierze arbitra. Jednym radość (zostaną aż do finału), drugim smutek (pojadą do domu bez podania przyczyn). Ponieważ przeżyłem obie sytuacje (w 1990 r. we Włoszech współsędziowałem finał Niemcy-Argentyna, w 1994 r. z USA szybko wróciłem do Polski nie doczekawszy nawet ćwierćfinałów), więc współczuję kilkudziesięciu arbitrom zamkniętym teraz w "złotej klatce" nieopodal stolicy Francji.
Koniec wślizgów z tyłu
Co cztery lata, na kilka miesięcy przed finałami każdego Mondialu, spotyka się leciwe grono tworzące tzw. International Board. Jest to jedyny w świecie organ władny zmieniać przepisy gry w piłkę nożną. W jego skład wchodzi po jednym przedstawicielu Federacji: Brytyjskich (Anglia, Szkocja, Walia, Irlandia) oraz trzech reprezentantów FIFA. Taki porządek ustalono jeszcze przed pierwszą wojną światową i nic się od tamtej pory nie zmieniło. International Board nie kryje, że jest ciałem bardzo konserwatywnym. Co więcej: jest z tego dumny. - W koszykówce, siatkówce czy hokeju zmiany przepisów są radykalne i częste, a mimo to dyscypliny te nie są w stanie zagrozić piłce nożnej pod względem popularności. Nasza gra od stu lat przyciąga tłumy, choć przepisy niewiele się zmieniły.