Kiedyś z szycia flag, produkcji godeł i budowy „patriotycznych instalacji” nieźle żyły spore zakłady pracy i pracownie sztuk plastycznych. Rynek tych dóbr i usług załamał się po 1989 r. Zarobili jedynie producenci godeł, kiedy od 1991 r. orłu przywrócono złotą koronę, dodano złoty dziób i szpony oraz nieco zmieniono upierzenie.
– Stare matryce trzeba było wyrzucić – wspomina Ryszard Bilski, szef katowickiej firmy Ekoplast, produkującej także godła. Duże – do szkolnych auli, średnie – do klas oraz gabinetów i biur w państwowych urzędach, oraz małe – na urny wyborcze. Bilski cieszy się z Dnia Orła Białego, bo może zwiększy to popyt. – Kiedyś największymi odbiorcami były szkoły, a dziś godła kupuje się do gabinetu dyrektora, a w klasach częściej wiesza się krzyże.
Mniej z nowego święta zadowolona jest Aleksandra Bylica-Strojny, prezes firmy Doublet-Polflag z Bielska-Białej, polskiego oddziału wielkiej francuskiej firmy od ponad 170 lat specjalizującej się w szyciu flag z całego świata. – Liczyłam na to, że tak jak w Stanach czy Szwecji również w Polsce będzie Dzień Flagi, a tymczasem Senat chce Dnia Orła – mówi. – Ale może choćby z tej okazji więcej osób zainteresuje się tym wzorem naszej państwowej flagi, który ma godło z orłem na jej białym pasie.
Orzeł apolityczny
O Dzień Flagi różne środowiska upominały się już od dawna. Taką uchwałę przyjęli m.in. na swoim II Zjeździe w Międzywodziu przedstawiciele rodów: Rodziewiczów, Radziewiczów, Rodzewiczów, Radzewiczów i Rudziewiczów, dopominając się zbiorowo, aby „naszym barwom narodowym przywrócić treść, jaka wynika z naszej tradycji”.
Zeszłorocznej wiosny, tuż przed referendum europejskim, po Senacie kołatał się projekt ustawy senatora Roberta Smoktunowicza, który chciał 2 maja ustanowić Dniem Flagi.