Nieufność wobec władzy jest jedną z pięciu głównych cnót amerykańskiej religii obywatelskiej (obok wolności, równości, indywidualności i demokracji). Na tej cnocie bazują coraz liczniejsze, niejawne, paramilitarne, radykalnie prawicowe milicje. Ich głównym wrogiem jest rząd z Waszyngtonu.
Gdy w sierpniu 1992 r. agenci FBI otoczyli położony z dala od świata w Ruby Ridge w Montanie dom Randy´ego Weavera, nikt nie spodziewał się, że wydarzenia następnych dni nabiorą tak wielkiego znaczenia. W ciągu jedenastodniowego oblężenia zginęli małoletni syn Weavera i żona, zastrzeleni, bez ostrzeżenia, przez snajperów FBI. Otoczeni zastrzelili też jednego ze stróżów prawa. Sam Weaver i jego znajomy zostali w końcu ujęci i postawieni przed ławą przysięgłych, która obu uniewinniła z zarzutu zabójstwa. Rząd Stanów Zjednoczonych wypłacił Weaverowi 3,1 mld USD odszkodowania. Latem 1997 r. sąd uniewinnił również agentów odpowiedzialnych za śmierć członków grupy Weavera. Na tym kończy się suchy opis wydarzeń, które zaczynają własne życie w świecie amerykańskich ideałów.
Zdarzenie z rutynowej próby aresztowania oskarżonego o nielegalny handel bronią przerodziło się w symboliczny pojedynek samotnego obywatela z wszechpotężnym państwem.
Randy Weaver, niczym Henry David Thoreau, który w połowie dziewiętnastego wieku protestując przeciw podatkom spędził dzień w areszcie, staje się wyrazicielem oporu przeciwko bezdusznej i aroganckiej władzy, dążącej do zdominowania obywateli. Thoreau entuzjastycznie propagował hasło: "Najlepszy jest ten rząd, który rządzi najmniej". Jego ideały znalazły żarliwych głosicieli wśród członków i sympatyków ruchu milicji obywatelskich.
Strzały zamiast słów
Problem stosunku społeczeństwa do rządu federalnego i władzy państwowej w ogóle można by traktować jako kolejny aspekt dyskusji na temat charakteru demokracji amerykańskiej, gdyby nie fakt, że coraz częściej ze strony radykałów z milicji zamiast słów padają strzały.