Archiwum Polityki

Mat podlaski na dwunastu krzesłach

Skąd wezmą się pieniądze na wspaniałe inwestycje w Białej Podlaskiej. Nic prostszego: precyzyjny biznesplan ukazał się ponad siedemdziesiąt lat temu w Rosji Radzieckiej zamaskowany w książce pod tytułem „12 krzeseł” (Ilja Ilf i Eugeniusz Pietrow). Plan przedstawiony został mieszkańcom miejscowości Wasiuki przez książkowego bohatera Ostapa Bendera. Otóż zaproponował on miłującym szachy mieszkańcom Wasiuków wspaniały program przeistoczenia ich miejscowości w światową stolicę szachów: „Mieszkańcy Wasiuków będą in-ka-so-wa-li pieniądze! To jest chyba jasne jak słońce. Przecież na turniej z udziałem tak znakomitych mistrzów zjadą się miłośnicy szachów z całego świata. Do Wasiuków przybędą setki tysięcy ludzi, setki tysięcy bogatych ludzi. Oczywiście żegluga rzeczna nie podoła transportowi tak ogromnej liczby pasażerów. Wobec tego, po pierwsze, Ludowy Komisariat Komunikacji będzie zmuszony wybudować nową linię kolejową Moskwa–Wasiuki. Druga sprawa to budowa hoteli i drapaczy chmur dla gości. Trzecie – to podniesienie na wyższy poziom gospodarki rolnej w promieniu tysiąca kilometrów, bo przecież gości trzeba zaopatrzyć w jarzyny, owoce, kawior i cukierki czekoladowe. Punkt czwarty to budowa pałacu, gdzie będą się odbywały rozgrywki szachowe. Punkt piąty – garaże dla zagranicznych samochodów. Ponadto trzeba w Wasiukach wybudować potężną radiostację, aby móc przekazywać na cały świat sensacyjne wyniki rozgrywek. To był punkt szósty. A teraz wróćmy do linii kolejowej Moskwa–Wasiuki. Nie będzie ona posiadała takiej przelotowości, aby mogła przetransportować do Wasiuków wszystkich entuzjastów turnieju. Z tego wniosek, że trzeba wybudować port lotniczy »Wasiuki Wielkie« i za pomocą samolotów pocztowych oraz sterowców utrzymywać regularną komunikację ze wszystkimi krańcami świata z Los Angeles i Melbourn włącznie.

Polityka 39.2002 (2369) z dnia 28.09.2002; Fusy plusy i minusy; s. 94
Reklama