Eric Lindell, Low on Cash, Rich in Love, Alligator 2008
Kalifornijczyk Eric Lindell to dzieciak przy Clearwaterze. Nawet nie ukończył czterdziestki. Ale okazuje się, że także i młodziaki coś potrafią. Dowodem na to niech będzie najnowsza propozycja Lindella, „Low on Cash, Rich in Love”. Płytę wydała, tak jak w przypadku Clearwatera, wytwórnia Alligator, ale nie usłyszymy tu klasycznego chicagowskiego bluesa ani blues-rocka. Lindell miesza swojego rytm and bluesa z elementami funky i soulu, chwilami przypominając Vana Morrisona bądź Eddiego Hintona. Nie jest to jednak zarzut – to raczej pochlebne określenie innego niż Eddy stylu. A ten Lindellowski styl, pełen energii, melodii i efektownych aranżacji, w których klasyczną sekcję wspomagają soczyste saksofony, daje się polubić już od pierwszego utworu. Ponadto artysta ma zaufanie do swoich zdolności kompozytorskich i na dwanaście utworów tylko jeden jest pożyczony. Wcale nie obniża to wartości zawartego tu materiału. Całość kołysze, jak należy, i raz jeszcze dowodzi, jak ci Amerykanie czują muzykę.