Bo banki były za duże

Po tygodniu nalegań Irlandia zgodziła się przyjąć pakiet pomocy finansowej wart 90 mld euro. Dublin jest w pełni wypłacalny, ale tegoroczny deficyt budżetowy kraju skoczył do 32 proc. PKB po tym, jak rząd przejął zobowiązania największego banku AIB. To z kolei sprawiło, że inwestorzy zmienili ocenę ryzyka irlandzkich obligacji, przez co ich oprocentowanie zaczęło rosnąć, grożąc eksplozją długu publicznego i potencjalnym bankructwem. Dlatego Unia Europejska i Międzynarodowy Fundusz Walutowy nalegały, by Irlandia przyjęła pomoc – również po to, by nie dopuścić do eskalacji podobnych obaw wokół Portugalii i Hiszpanii.

Wsparcie UE i MFW pozwoli Irlandii refinansować dług publiczny na normalnych warunkach, ale zmusi też kraj do drastycznych oszczędności. Rząd Briana Cowena zapowiedział już cięcia budżetowe na kwotę 15 mld euro w ciągu czterech lat (ok. 10 proc. PKB). W przeciwieństwie do Grecji, w Irlandii pomoc międzynarodowa jest głęboko niepopularna – część obywateli zarzuca premierowi poddanie suwerenności gospodarczej kraju i obawia się, że reszta Europy wymusi teraz podwyżkę niskiego podatku dla firm, który przez lata przyciągał na wyspę inwestycje zagraniczne. Przyjęcie pomocy może pociągnąć za sobą upadek niepopularnego rządu.