Momentami czytanie „Bum!” przypomina szukanie wyjścia z labiryntu. Bywa żmudne, mozolne i zniechęcające, jednak po wyjściu na zewnątrz czujemy, że warto było się wysilić.
To książka, którą chce się obficie cytować.
Autor nie szczędzi ciepłych słów dziennikarskiej młodzieży, zachęca ją do przejmowania zawodowej pałeczki.
Autobiografia własna, rodowa i środowiskowa.
Chyba żadnemu z polskich dziennikarzy nie udało się zbliżyć tak bardzo do tego świata.
Znakomity przykład popularyzacji osiągnięć współczesnej nauki.
Rozmowa dwojga bliskich przyjaciół.
Kazimierz Kaczor z żarem opowiada o swoich pasjach.
Aktorska biografia powalająca ogromem zgromadzonego materiału i świetnymi zdjęciami.
„Baśń” to historia, która niby przeraża, ale fascynuje.
Jeśli powieści amerykańskiego postmodernisty nazwać można intelektualnymi łamigłówkami, to jego opowiadania są zadaniami szaradziarskimi o najwyższym stopniu trudności.
Wnikliwy portret wybitnego artysty tworzącego w czasach PRL.
Połączenie grozy i pustki z ironią i czarnym humorem.
Nie ma większej przyjemności dla czytelnika, niż niespodziewanie odkryć dla siebie wielkiego pisarza.
Notatnik Iwasiów, bardzo intymny i przejmujący, został spisany naprędce – autorka gromadzi wspomnienia pospiesznie, jakby w obawie, że wyblakną.
Ani to thriller, ani powieść obyczajowa.
Otrzymaliśmy rzecz znakomitą.
To już trzecia, w wywiadach z Tomaszem Stańką i Robertem Brylewskim, „autobiograficzna rozmowa” Rafała Księżyka z wybranym przezeń artystą.
Poradnik o tym jak nie być sfrustrowaną matką i mężatką.
Tym razem literackie równanie Murakamiego składa się prawie wyłącznie z niewiadomych.
