Urodzona w Gdańsku (1984 r.). Tam też ukończyła studia na Wydziale Malarstwa ASP. Artystka multimedialna: uprawia malarstwo, rysunek, rzeźbę, performance, tworzy filmy animowane i obiekty, fotografuje. Otrzymała III Nagrodę na Konkursie Gepperta (2011 r.) oraz nagrodę publiczności na Gdańskim Biennale Sztuki (2012 r.). Zwyciężyła w ogólnopolskim plebiscycie „Polacy z werwą”. Każde kolejne jej przedsięwzięcie artystyczne było szeroko komentowane, nie tylko przez branżowe media. Począwszy od akcji „Przyjdź i weź, co chcesz” (2011 r.), gdy zaprosiła do swego domu przypadkowe osoby, proponując, by zabrały z niego, co zechcą. W 2013 r. zrealizowała performance „Wyjście w Polskę”, wyruszając z Gdańska w pieszą wędrówkę po kraju. Bez celu, przed siebie, zdana wyłącznie na ludzką pomoc i życzliwość. Skończyła po dwóch miesiącach w Dzierżoniowie (Dolny Śląsk). Owocem tej podróży są zapiski, rysunki, zdjęcia, nagrane fragmenty rozmów.
W 2015 r. przygotowała ważną multimedialną wystawę „Bóg Małpa” w BWA Wrocław. Ale najgłośniejszy okazał się performance „Zadomowienie”, w ramach którego zamieszkała na jakiś czas w namiocie w Parku Rzeźb na warszawskim Bródnie. Rozmawiała z ludźmi, rysowała, organizowała zajęcia artystyczne. Krytycy nazwali to działanie „rzeźbą społeczną”, której tworzywem są stosunki międzyludzkie.
Honorata Martin, zmieniając formy artystycznego wyrazu, wierna jednak pozostaje raz wyznaczonym celom: doświadczaniu granic wytrzymałości (fizycznej, psychicznej, emocjonalnej) w sytuacjach szczególnych, przekraczaniu granic własnych lęków i ograniczeń, badaniu wartości progowych w relacjach z drugim człowiekiem. Jakub Banasiak napisał w uzasadnieniu nominacji, że „w krótkim czasie zapracowała na miano artystycznej rewelacji roku, a może i ostatnich kilku lat.