Urodził się w 1983 r., w latach 2003–08 studiował na Wydziale Artystycznym Uniwersytetu Zielonogórskiego. Zadebiutował wystawą „Shapes” (2009 r., BWA Zielona Góra). Zorganizował „Dust Snow”, czyli plenerowy, zimowy park rzeźby w Poznaniu (2010 r.). Wystawiał w galeriach i w przestrzeni publicznej za granicą, m.in. w Londynie, Pradze, Berlinie, Brukseli, Nowym Jorku i Los Angeles. W 2015 r. miał indywidualną wystawę „Nieskończony pokój/Endless Room” w BWA Zielona Góra. Zrealizował rzeźbę na zamówienie prestiżowej CASS Sculpture Foundation w West Sussex.
O Piotrze Łakomym pisano, że „nieustannie bada granicę między rzeźbą a malarstwem”. Tworzy obiekty z zaskakujących niekiedy materiałów (np. bardzo często ze styropianu). Bliska jest mu estetyka biorąca swe początki w amerykańskim minimalizmie, inspirują go związki sztuki z architekturą. Ważną rolę w jego dziełach odgrywa światło i to, w jaki sposób organizuje ono przestrzeń. „W dzisiejszym natłoku obrazów to niezwykła sztuka. Jego zimne, hermetyczne prace można sytuować na styku tradycji minimalizmu, estetyki korporacyjnej i sztuki postinternetowej. Zarazem to rzeźba w rozumieniu bardzo konserwatywnym – w zagadkowy sposób zawłaszcza całe otoczenie, drażni i niepokoi zmysły poprzez nieoczywiste kształty, przemysłowe materiały, fakturowe powierzchnie, niekiedy dyskretne użycie nowych technologii” – pisał w uzasadnieniu kandydatury Iwo Zmyślony.
Dzieła Łakomego porównuje się niekiedy do prac Mirosława Bałki, ale równocześnie podkreśla, że styl jego sztuki cechuje duża samodzielność, odrębność, oryginalność. Zdaniem Grzegorza Borkowskiego „to artysta, który wyjątkowo twórczo rozwija swój kod wypowiedzi, pozornie zimny i minimalistyczny, jednak zapadający mocno w pamięć”.