Ameryka szaleje na punkcie paleo – pod koniec ubiegłego roku i na początku obecnego półki tamtejszych księgarń zalały książki kucharskie à la jaskiniowcy i poradniki, jak żyć w stylu paleo. Są już aplikacje na iPhone’a śledzące przestrzeganie diety paleolitycznej, a w Nowym Jorku, Denver i San Diego otwierają się restauracje z menu à la jaskiniowcy – od paleopizzy po paleomuffinki. Nawet niedaleko od nas, w Berlinie, restauracja Sauvage od 2011 r. serwuje wyłącznie dania w stylu epoki kamienia łupanego. Gwiazdy Hollywood, takie jak Megan Fox, Uma Thurman czy Matthew McConaughey, też podobno przestawiły się na paleo. W Polsce ta moda dopiero się zaczyna, można jednak już nabyć książki, takie jak „Paleo dieta. Zrzuć kilogramy, zbuduj formę, pokonaj choroby” czy „PaleoDieta dla sportowców”.
Wciąż w epoce
Zasada jest prosta: jeśli nasi przodkowie z epoki paleolitu (2,6 mln – 8 tys. lat p.n.e.) czegoś nie jadali, ty też lepiej tego nie jedz. Czyli „tak” dla mięsa, ryb, jaj, miodu, orzechów, grzybów, owoców i warzyw. „Nie” dla wszelkiego rodzaju produktów zbożowych (nawet tych pełnoziarnistych), nabiału, ziemniaków, soli, cukru i roślin strączkowych. Twórca diety dr Loren Cordain, profesor nauk o zdrowiu na Uniwersytecie Kolorado, argumentuje, że genetycznie wciąż jesteśmy w epoce kamienia łupanego. Jego zdaniem 10 tys. lat, które upłynęły od czasu, kiedy ludzkość zajęła się rolnictwem, to za mało, by nasz organizm przystosował się do nowego menu. Przez wiele tysięcy lat ewoluowaliśmy, żywiąc się głównie mięsem, warzywami i owocami, nasz układ trawienny działa zatem najsprawniej, gdy to właśnie jemy.