Przy piętnastej płycie amerykańskich R.E.M. trudno o nich pisać inaczej niż jako o klasykach. I jako tacy mają typowy problem klasyków: poszukiwanie nowej energii. Po zapaści, jaka dopadła zespół w połowie poprzedniej dekady, dostarczycielem tejże energii stał się producent Jacknife Lee. Nieźle wyszło mu swego czasu z U2, przy poprzednim albumie R.E.M. „Accelerate” też więcej naprawił, niż zepsuł, ale cudotwórcą nie jest. Bez dobrych piosenek nic nie zrobi i tu szczęśliwie trafił na falę wznoszącą Michaela Stipe’a i jego kolegów. „Collapse Into Now” przynosi jeszcze lepszy balans kompozycji mocniejszych, dynamicznych i tych bardziej wycofanych, balladowych.
Płyta trzyma tempo do końca świetnego „Blue” z gościnnym udziałem Patti Smith (są też inni goście), po drodze podsuwając kolejne pomysły na single: „Uberlin” czy „Oh My Heart”. Choć natrętnie kojarzący się właśnie z U2 utwór „Discoverer” mogliby sobie darować. Ale może nuty leżały na podłodze legendarnego berlińskiego studia Hansa, gdzie wcześniej nagrywali U2, a dziś inspiracji szukał R.E.M.
R.E.M., Collapse Into Now, Warner